فضاپیمای کاسینی ناسا در سال ۲۰۰۴ به زحل رسید، نیم‌کره جنوبی این غول گازی در میانه تابستان بود و قطب جنوب آن به سمت خورشید قرار داشت

تصویر برجسته از زحل تنها اندکی اغراق‌آمیزتر از چیزی است که انسان در صورت شناور شدن در نزدیکی جهان حلقه‌دار و غول‌پیکر می‌بیند.

وجود دریاهای بزرگ و دریاچه‌های کوچک‌تر تایتان در سال ۲۰۰۷ با تصاویر ثبت‌شده توسط فضاپیمای «کاسینی»(Cassini) ناسا تایید شد. دانشمندان از آن زمان روی این تصاویر و سایر تصاویر کار کرده‌اند که سرنخ‌هایی را از محیط مرموز مایعات تایتان در خود دارند.

کافی است با عینک سه‌بعدی‌بین قرمز/آبی به این تصویر بنگرید تا در کنار «هلن» قمر کوچک و یخی زحل شناور شوید. این تصویر بر اساس داده‌های فضاپیمای کاسینی در سال ۲۰۱۱ ساخته شده است.

از خورشید گرفتگی که به اثبات نظریه اینشتین کمک کرد تا اولین تصویر از طلوع زمین، این تصاویر فضایی برخی از مهم‌ترین لحظات تاریخ بشر را نمایان می‌کنند.

اقیانوس زیرسطحی میماس پس از تجزیه و تحلیل داده‌هایی که از فضاپیمای کاسینی ناسا به دست آمده بود، آشکار شده است.

ستاره‌شناسان کشف کرده‌اند که یکی از کوچک‌ترین قمرهای زحل ممکن است دارای اقیانوس مایع باشد.